آدمهایی که در گذشتهی خود زندگی میکنند و حال و آینده را از خود میگیرند
شاید آدمها فراموش کردهاند معمار زندگی خود هستند، همین رویا پرداری و خاطرات گذشته است که آتش میزند بر زندگی ما
تا خودمان نخواهیم چیزی عوض نمیشود حالا هی بنشیم برا این و آن از گذشته از خاطرات بگوییم
از روزهای خوشی که داشتیم
از جاهایی که رفتیم آدمهای این چنین زندگی نمیکنند
فقط زنده هستند همین حالا باید کاری کرد از خودمان باید شروع کنیم
گذشته را پاک کنیم هر چه خاطرات شیرین و تلخ داریم را به باد فراموشی بسپاریم
یادگاریها و هر چه یادآور گذشته هست را آتش بزنیم
زندگی همچنان جاریست و منتظر کسی نمیماند
نباید فراموش کرد که
برا همیشه خریدار نخواهیم داشت
آدمی محدود است تاریخ انقضا دارد
تا خاطرات تماممان نکرده
خاطرات را باید تمام کرد
تا یادمان نرفته
باید زندگی جدیدی شروع کنیم
همیشه جوان نخواهیم ماند
فرصتمان محدود است .....